خودم قبوول دارم کهنه شده ام

انقدر کهنه

که می شود

روی گرد و خاک روحم

یادگاری نوشت

بنویس.

و...

برو..

این اشتباه من بوود که کار های تورو با یه ش اضافه می خووندم

تو به قلبم عق زدی ومن اوونو عشق می دیدم

تو برای دلم ور زدی و من اوونو شوور زدن دلت میدیدم

تو اراجیفت رو عر می زدی و من همه ی اووناروو شعر می دیدم

تو ارزش یه دوونه اه رو هم نداشتی و من تورو شاه می دیدم

من درد می کشم...

تو اما چشمانت را ببند...

سخت است بدانم میبینی و بی خیالی...!